سوره الشعراء آیات 217 تا 220
وَتَوَکَّلْ عَلَى الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ
الَّذِی یَرَاکَ حِینَ تَقُومُ
وَتَقَلُّبَکَ فِی السَّاجِدِینَ
إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ
و بر [خداى] عزیز مهربان توکل کن
آن کس که چون [به نماز] برمىخیزى تو را مىبیند
و حرکت تو را در میان سجدهکنندگان [مىنگرد]
او همان شنواى داناست
آیه 39 سوره غافر:
یَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِیَ دَارُ الْقَرَار
"ای قوم، این زندگانی (فانی) دنیا متاع ناچیزی بیش نیست
و سرای آخرت منزلگاه ابدی (و حیات جاودانی) است."