نوت پد!

نوت پد گوشیم پر از جمله و عناوینی که نوشتم.

تصمیماتم ...

کلیدواژه هایی در مورد یک موضوع که بعدا بیام بنویسم و اینجور چیزا.

 

خدا بخواد شروع می کنیم از اول تا برسیم به آخرش.

ولی خیلیه :)

بسم رب الحسین ...

بازم فرصتی دست داد برای شروعی مجدد ... :

 

الان که انگشتانم توان و فرصت دارد بنویسد از تو ...

الان که دلم می تونه هواتو بکنه ...

الان که عقل و ذهنم می تونه تصمیم بگیره کردن هواتو ...

الان که زبونم میتونه بگه السبلام علی الحسین ...

الان که گوشام میتونه بشنوه مداحیتو ...

 

عاقا بذار یه سلام بدم از راه دور ...

 

السلام علیک یا اباعبدلله ...

 

سلام به شاه از طرف ذره ی ناچیز روسیاه ... 

 

حیف کاری کردم که جواب سلامتو نمی شنوم آقا ... .

بسم الله ...

بسم الله الرحمن ... 

بعد تموم شدن ترم قبل، (ترم شش دانشگاه) یعنی حدود 2بهمن اینا، رفتیم یه دوره تشکیلاتی بسیج تو قم.

اونجا حس و حال معنوی خوبی گرفتم.

جاتون خالی بعدش هم قسمت شد یه سر رفتم مشهد پیش امام رضا (ع).

گذشت و گذشت تا ترم جدید شروع شد.

شروع شد و کمی ازش گذشت و کرونا اومد و دانشگاه ها تعطیل شد.

یه هفته ای هست اومدم خونه.

دوست ندارم بهش فکر کنم که چقد تو این یه هفته فرصت از دست دادم. چقد گناه کردم. چقد پام لغزیده. چقد ... .

 

آقا ممد!

خاطرات اربعینت مونده هنوز که هنو یادداشتش نکری کامل.

چقد وقت امتحانات پایان ترمت دوست داشتی یه زمان خالی پیدا کنی که کارای نکرده ات رو انجام بدی.

 

نوت پد گوشیت چقد پرشده از عناوین تصمیماتی که نوشتی و میخوای عملش کنی؟

 

الان وقتش نیست؟!

نیست؟!

نیسستتت؟!

 

بسم الله...

بسم رب الحسین ... .