دلم نمیاد این حرفایی که تو ذهنمه رو تایپ کنم.
یعنی دوس ندارم باور کنم.
اما ...
اما محرم امسال ...
اربعین امسال ...
نه!
این چه حرفیه.
شاید امسال محرم و اربعین متفاوت تر باشه.
ولی باید هر جور شده خودمون رو به چشم امام حسین بیاریم. باید نوکری شو بکنیم.
حالا امسال متفاوت تر.
میدونی اصلا جیه؟
اگه واقعا دلت برا محرم تنگ شده، این سی و خورده ای روز که مونده به محرم به عشق آقا امام حسین گناه کمتر کن. ببینم مرد میدون هستی؟ ببینم عاشق ارباب هستی یا نه ؟
از آخرین پستم حدود 4 ماه میگذره.
این مدت یک بیماری اومد همچنان هست. کرونا.
شاید خاطرات های تلخ و عبرت انگیز زیادی در رابطه با همین بیماری اتفاق افتاد که خب از دستش دادم و نتونستم ثبتش کنم.
4 ماهه دانشگاه ها تعطیله. کلاس ها و امتحان ها مجازی برگزار شد. که همش خاطرات قشنگی داشت و نتونستم بنویسمش.
اصلا بذارین عناوین اتفاقات مهم این 4 ماه رو بنویسم. می دونم دلم خیلی میسوزه که چرا شرحش رو ننوشتم ولی حداقلش اینه تیترش میمونه به عنوان خاطره برام.
1. اومدن کرونا و تعطیل شدن یکدفعه ای دانشگاه ها به مدت یک هفته و دیگه باز نشدن تاکنون.
2. اتفاقات تلخ کرونا. (+بعضی اتفاقات شیرین هم داشت از بعضی زوایا)
3. تعطیلی مساجد، حرم ها ...
4. سال تحویل متفاوت. پشت تلویزیون و چشم به ضریح امام رضا. اشک مدام ...
5. یه استوری خنده دار سر صبح سال تحویل
6. مجازی شدن کلاس ها ... .
7. جریانات قبل ماه رمضون و توفیق بزرگی که خدا به من و دوستام داد. متولد شدن پویش هم سفره و شاد کردن دل 552 خانواده تو کل کشور.
8. ماه رمضون متفاوت. دوره قرآن خونگی و ... .
9. شبای قدر متفاوت. ماسک به صورت. دستکش به دست. اشک ریزان. دل پریشان... .
10. یه مورد خاص و خصوصی در روز عید فطر
11. اندر احوالات امتحانات مجازی.
امیدوارم وقت بکنم بیام بنویسم شرح خاطرات رو.
از بس بیکارم وقت نمی کنم.
واقعا ها. از بس وقت پرت زیاد دارم، نمیرسم بنویسم.
