یک شعری بود سال دوم دبیرستان خوندیم:

"به کجا چنین  شتابان، گون از نسیم پرسید ..."

مادرم امروز سر صبحانه زود زود داشتند غذا صرف می کردند منم گفتم: " به کجا پشنین شتابان!!"

گفتند: چی ؟!

دوباره تکرار کردم: "به کجا چنین شتابان!!"

به این میگن کاربرد شعر!!

خوش به حالشون گفتند می خوام برم مهدیه دعای ندبه ...

یا اباصالح یاد ما هم باش ...