تو چند نوشته آخر به این نتیجه رسیدم و البته از قبل هم به این نتیجه رسیده بودم که وظیفه اصلی فعلی من، درس خوندن اون هم خیلی خوب هست. دلایلش هم گفتم.
دیشب رفته بودم درس بخونم داخل سالن مطالعه 11طبقه. نیم ساعت اول که رسیدیم کلا با گوشی کار کردم. استوری ایسناگرام گذاشتم و تلگرام چک کردم. بعد شروع کردم. نیم ساعت خوندم خسته شدم. اومدم اتاق شام بخورم. بعدش هم یه ساعت پی اس زدیم! بعدش هم دیگه ساعت 12اینا بود. رفتم لب تاپ و اینا رو از سالن مطالعه آوردم. بعد هم خوابیدم.
امروز قبل نماز صبح با خودم یک فکری کردم. گفتم محمدجان! تو که نمی تونی برای درس خوندن که وظیفه اصلیت هست، از بازی و پرسه زدن تو تلگرام و اینستا بگذری، به نظرت اگه یه روزی، قرار باشه برای کارای بزرگتر از چیزای بزرگتر بگذری می تونی؟!
می تونی پا رو نفست بذاری بری جلو گلوله دشمن؟!
می تونی جلو وسوسه های شیطون وایستی؟!
شهادا چه کردند که به اینجا رسیدند؟!
محمد جان!
باور کن همین درس خوندنت اگه به قصد قرب به خدا باشه، واقعا عبادته.
شما نظری ندارین دوستان؟!
