پای برهنه (خاطره اربعین 97)

اربعین امسال خدا قسمت کرد مسیر اربعین رو با پای برهنه رفتم.

به هرکی میگه چرا پای برهنه؟

چون ریا نشه خیلی جدی میگم برای راحتی خودم. اگه کفش بپوشم پام آبله میزنه.

ولی خدا می دونه نیتم این نبوده...

 

ببخشید گفتن های محمدحسین (خاطره اربعین 97)

محمدحسین خیلی پسر گلی بود.

از قبل هم بچه ها گفته بودن خیلی مودبه.

من داخل مسیر اربعین هندزفری میزدم و روضه و مداحی گوش میدادم و معمولا کم صحبت می کردم و معمولا هم دوست داشتم تنها برم مسیر رو. ولی این دفعه با محمدحسین باید می رفتم چون دفعه اولش بود. 

خلاصه اینکه هر چند دقیقه با دست اشاره می کردکه  هندزفریت رو دربیار. بعد می گفت ببخشید مزاحم شدم! و بعد حرفشو می زد.

یا مثلا وقتی با تسبیح ذکر می گفتم وقتی چیزی میگفت و متوجه می شد که داشتم ذکر می گفتم زود می گفت ببخشید مزاحم شدم!

خیلی پسر گلیه ...

م ح عیسی زاده (خاطره اربعین 97)

م ح عیسی زاده اسمش بود.

قرار بود با ابوالفضل و وحید همراه هم مسیر نجف کربلا رو بریم.

من و محمدحسین رفتیم کاظمین سامرا. وقتی برگشتیم ساعت 1شب جمعه بود. ابوالفضل و وحید چون ما دیر رسیده بودیم رفته بودند. من مونده بودم با محمدحسین که سال اولش بود می خواست مسیر پیاده روی رو بیاد!

خلاصه یادم نمیره خیلی بهش سخت گذشت با من.

ابو حسین ... (خاطره اربعین 97)

اسمش ابوحسین بود.

راننده ون بود.

همون ون رو میگم که از نجف گرفتیم دربست. ما رو ببره سامرا. بعد کاظمین. بعد هم برگردونه نجف.

آدم خوبی بود. شمارشم گرفتیم.

دارم فک می کنم تیکه کلاماشو بنویسیم. حیف یادم رفته.

ولی یادمه دست و پا شکسته باهش صحبت کردم.

می گفت معلمه.

ولی دیگه عربی اونقد بلد نبودم که از حقوقشو اینا بپرسم.

میگم عربی باید یاد بگیرم هی بگو نه ...

مفاتیح سبک (خاطره اربعین 97)

داخل پَــکــی که از طرف کاروان به ما دادند 3تا کتاب بود. یکی از اونا یه مفاتیح به سایز کوچیک بود. علاوه بر کوچیک بودن یه ویژگی خوبش سبک بودنش بود. از این کاغذ کاهی ها که جدیدا مـــُد شده توش استفاده شده بود. انصافا خیلی خوب بود! (حسش نیست برم عکسشو بگیرم بذارم ... !)

 

#اربعین