آیه 115 سوره طه

 ﴿سوره طه/ آیه ۱۱۵﴾

وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِیَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا

و به یقین پیش از این با آدم پیمان بستیم و[لى آن را] فراموش کرد و براى او عزمى [استوار] نیافتیم

 

دیشب در جلسه قرآن دبیر خوبمون (ع.م) گفتند داستان حضرت آدم 6 بار در قرآن ذکر شده است.

به راستی مگر در داستان حضرت آدم چه بوده؟

ایشان گفتند:

تکرار این داستان دلیلش شاید این است که ما انسان ها باید این داستان را خوب بخوانیم و از ان درس بگیریم.

معنی آیه خیلی جالبه...

به عدم نداشتن عزم و فراموشی (البته موقتی) عهد حضرت آدم با خدا توسط حضرت آدم اشاره می کند

در چند آیه بعدی به اثرات و پیامد های این فراموش و عزم ضعیف اشاره می شود که مهم ترین آنها گول شیطان را خوردن است.

و واقعا این داستان زندگی امروز ما انسان هاست

برای گناه نکردن ، برای پایبندی به عهدهای که می بندیم و زود می شکنیم و برای خیلی چیزهای دیگر باید یک عزم قوی داشت ...

عزم و عزم و عزم

عزم در برابر شیطان

در برابر وسوسه های او

و چه زیباست این قرآن ...

 

شکر خدا ...

 

سوره ابراهیم/آیه 7

 

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ

 

و پروردگارتان اعلام کرد که اگر مرا سپاس گویید ، بر نعمت شما می افزایم ، و اگر کفران کنید ، بدانید که عذاب من سخت است

 

 

تفسیر مجمع البیان :

حضرت صادق علیه السلام در این مورد مى‏فرماید: از آیه شریفه این واقعیت دریافت می ‏گردد که به هر بنده‏اى از بندگان خدا نعمتى ارزانى گردید و او به راستى به آن اقرار نمود و سپاس آن را در عرصه‏هاى اندیشه و بیان و عمل به جا آورد، هنوز سپاسش به پایان نرسیده، خدا فرمان مى‏دهد که بر نعمت او افزوده شود.

 

تفسیر نور:

شکر نعمت مراحلى دارد: 
الف: شکر قلبى، که انسان همه‏ى نعمت‏ها را از خداوند بداند. 
ب: شکر زبانى، نظیر گفتن «الحمدللَّه». 
ج: شکر عملى، که با انجام عبادات و صرف کردن عمر و اموال در مسیر رضاى خدا و خدمت به مردم به دست مى‏آید. 
امام صادق علیه السلام فرمود: شکر نعمت، دورى از گناه است. و نیز فرمود: شکر آن است که انسان نعمت را از خدا بداند (نه از زیرکى و علم و عقل و تلاش خود یا دیگران) و به آنچه خدا به او داده راضى باشد و نعمت‏هاى الهى را وسیله‏ى گناه قرار ندهد، شکر واقعى آن است که انسان نعمت خدا را در مسیر خدا قرار دهد.

بهشت ...

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا

حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَریبٌ

بقره 214

آیا ( شما مؤمنان ) گمان کرده اید که داخل بهشت می شوید و حال آنکه هنوز حالات کسانی که پیش از شما درگذشته اند برای شما نیامده! آنها را زیان های مالی و بدنی رسید ، و متزلزل و مضطرب شدند تا جایی که فرستاده خدا و کسانی که با او ایمان آورده بودند می گفتند: نصرت و یاری خدا کی می رسد؟ ( گفتیم ) آگاه باشید که حتما نصرت خدا نزدیک است.

 

آری!

بهشت را به بها می دهند نه به بهانه ...

رنگ آمیز است؛ خدا !

سوره ی بقره آیه ی 138

صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ

( آری ایمان دلهای ما ) رنگ آمیزی خدایی است و کیست که رنگ آمیزیش بهتر از خدا باشد؟ و ما پرستندگان اوییم.

...

خیلی زیباست!

اگر عاشق خدا شوی

اگر دلت خانه ی او شود

اگر ایمان قلبی به او آوری

زیبا می شوی!

هرچه هستیم باشیم ، مهم این است او رحیم است ...

به راستی چه زیباست :

 

قالَ وَ مَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّالُّونَ (سوره حجر/آیه 96)

 

گفت: «جز گمراهان، چه کسی از رحمت پروردگارش مأیوس می‏شود؟!»

 

...........................

 

شیرینی دوستی با خدا را که بچشی در دلت غوغا می شود ...

کم و بیش همه ی ماها این شیرینی را چشیده ایم ...

ای کاش برای همیشه دوست خدا باشیم ...

ید ا... فوق ایدیهم ...

خدایا!

رحیما!

رئوفا!

ارحم عبدک الضعیف ...

آمین