بسم الله ...
یک سال از ماه رمضون سال قبل گذشت. از اردیبهشت سال97 تا الان که اردیبهشت 98 هست.
چه کردم؟!
چه کردم از شب قدر سال قبل تا امروز که اولین شب ماه رمضونه؟!
بذار فک کنم.
سال قبل داخل خوابگاه طرشت بودم. مسئول هیئت خوابگاه بودم.
جزء خوانی قرآن و افطاری گذاشتیم... اینا مهم نیست. چی دارم می نویسم!
شبای قدر.
2 شب از شابی شبای قدر رو داخل خوابگاه مراسم گرفتیم.
شب اول رو داخل خوابگاه موندم. یادمه برا مرسام خیلی سعی کردیم و تلاش کردیم که خوب بشه. قشنگ یادمه حاجی که شروع کرد به قرآن به سر، من رفتم جلو و به یکی از ستون ها تکیه دادم و رفتم تو حال خودم. خیلی حس خوبی بود. با اینکه اشید اگه می رفتم بیرون شاید مراسم بهتر بود، ولی واقعا من از اون شب لذت بردم.
شب دوم رو رفتیم مسجد دانشگاه شریف.
شب سوم مراسم داخل خوباگاه داشتیم. ولی یه اتفاق ویژه افتاد. شب 23 ماه رمضون مصادف شده بود با شب جمعه. یادمه یه کلیپ از حاج آقا پناهیان دیدم که گفتن این شب، چون مصادف با شب جمعه شده خیلی خاصه. جاتون خالی همون عصر بلیط قطار گرفتم رفتم جمکران. شب قدر رو جمکران بودم. چه شبی بود.
دعا برا فرج امام زمان هم کردیم. اما ... .
خب از ماه رمضون بگذریم.
امتحانای دانشگاه رو دادیم. بدک نبود. ولی بازم اونجور که لازم بود درس نخوندم.
رفتیم داخل تابستون. می خواستم برم چند تا دوره فنی و حرفه ای ولی ... . بله. کم کاری کردم. تلف کردم وقتمو. می دونم باید جواب بدم.
رسیدیم به اواخر شهریور. توفیق شد بریم اردو جهادی. روستای مورخوانی استان کهگیلویه.
آخرای اردو مصادف شد با روزای اول محرم.
یادش بخیر. خیمه عزا زدیم. مجلس شیرخوارگان گرفتیم. اون شبا. اون روزا. خدا ای شکرت. یه روزایی.
برگشتیم تهران از کهگیلویه. تو تهران موندم محرم رو. چند مجلس می رفتن. چند صبح رفتم مجلس حاج آقا پناهیان. حیف فقط گوش دادم. حیف از عمل. حیف.
خب بعد محرم نوبت اربعین رسید.
به هر طوری بود اجازه رو از پدرم گرفتم که امسالم برم اربعین. توفیق شد رفتم. هرچی بگم کمه از اربعین. فقط بگم خدایا شکرت. تو اربعین قول هایی میدی منم دادم. شبای آخر بود که تو حرم حضرت ابوالفضل نشستم و برا شهادت و عاقبت به خیری دعا کردم... .
دیگه بقش تا آخر سال فعالیت های تو دانشگاه یادم میاد. داخل کانون مدویت کارهایی انجام دادیم. چقدر اخلاص بوده توش و گناه نبوده الله اعلم. خدا از سر تقصیرات بنده بگذره.
رسیدیم به عید سال جدید.
اردو جهادی عید رو پدرم اجازه ندادن برم. منم قبول کردم.
25 اسفند اینا بود که بحث اعتکاف پیش اومد. توفیق شد که شرکت کنم. چه سال خوبی رو شروع کردیم. داخل اعتکاف.
حال و هوای اعتکاف واقعا توصیف نشدین است. نتونستم حفظش کنم. ...
قول دادم تا آخر رجب اعمال کامل انجام بدم ولی نکردم.
تو ماه شعبان هم یه چند روزی توفیقی خوبی نصیب شد حال عبادت داشتم. ولی بازم با کراهیا خودم توفیق رو از خودم دور کردم ...
و حالا هم آخر ماه شعبانه.
خدایا!
مقصرم. کوتاهی کردم. وظیفمو انجام ندادم.
ولی الان پیشیمونم. این دفعه هم توبه منو قبول کن.
الان ساعت حدود 7شبه. خدا میخوام این شب اول ماه رمضونه چندتا واسطه خوب برات بیارم.
میخوام برم مزار شهدا. بلکه به آبروی اونا منو ببخشی و بذاری پاک وارد ماه رمضونت بشم.
رفقا دعا کنین این بنده گنه کارو ... .
